De British Longhair is vanwege zijn zittende levensstijl het meest geschikt voor binnenleven. Over het algemeen weegt een gezond langhaar 12 pond, met een gemiddelde levensverwachting van 18-20 jaar. Britse langharige katten zijn middelgroot met lang haar en een aangenaam, rond gezicht. Hun grote ronde ogen, lieve uitdrukkingen en pluche jassen geven dit ras een schattige charme.
Onder al hun pluisjes hebben deze katten gespierde, stevige lichamen. Britse langharen wegen doorgaans 8-16 pond, waarbij mannetjes meestal meer wegen. Hun levensverwachting is gemiddeld 14 tot 18 jaar. Hun lange, dichte vacht beschermt ze tegen kou en slecht weer.
Ze leven ongeveer tussen de 12 en 15 jaar. Sommigen leven misschien zelfs wat langer. Het is een halflangharig ras met een dichte, donzige vacht en een aantrekkelijk cobistische configuratie. De Britse langhaar is aanhankelijk en vriendelijk, hoewel deze kat, net als de Britse korthaar, de liefde het liefst op een minder fysieke manier toont.
Je Britse langhaar is geneigd om je door het huis te volgen, je routine te leren en op je te wachten als je thuiskomt. De rondetijd en knuffels zijn misschien beperkt, maar je krijgt eindeloos gezelschap en liefde. Een voorbehoud is dat deze katten helaas last kunnen hebben van enkele gezondheidsproblemen die vaak voorkomen bij katten met Perzische afkomst. Ik hou van visstokjes voor zowel Britse korthaar- als Britse langharige katten, beide hebben een nogal heftige prooireactie, wat vaak het enige is dat hun neiging tot luiheid kan overwinnen.
Houd er rekening mee dat hoewel de GCCF dit ras nog niet herkent, mensen die Britse langharen fokken vaak ook andere katten fokken en dus mogelijk een GCCF-registratie hebben die je kunt achtervolgen. De British Longhair wordt momenteel niet erkend door de General Council of the Cat Fancy, het belangrijkste kattenregister van het VK, en kan daarom niet worden getoond op GCCF-evenementen. Door al deze zelfverzorging is uw Britse langharige kat geneigd veel haar in te slikken en haarballen te ontwikkelen. Britse langharige katten zijn niet vatbaarder voor ziekten dan andere katten, maar ze hebben wel eens gezondheidsproblemen.
Terwijl de Britse langharige kat voor het eerst werd geïntroduceerd in het begin van de 20e eeuw, werd deze pas onlangs erkend als zijn ras. Het Britse langhaar wordt qua uiterlijk vaak vergeleken met de Britse korthaar en de Perzische kat, en niet voor niets volgt het Britse langhaar dezelfde rasstandaard als het Britse korthaar, op hun lange, zachte vacht na. Dankzij hun relaxte temperament is het Britse langhaar geschikt voor verschillende leefomgevingen. In hart en nieren is de British Longhair een liefhebbende en vriendelijke kat die ook veel tolerantie zal tonen.
In het begin van de 20e eeuw werden geïmporteerde langharige katten gekruist met Britse korthairs om de Britse langhaar te produceren. Britse kortharige katten waren al lang gekruist met Perzen, maar de resulterende katten die het langharige gen van de Perzische vertoonden, werden als ongebruikelijk beschouwd. Britse langharen worden over het algemeen beschouwd als gezonde katten; hoewel het belangrijk is om regelmatig wellnessbezoeken te plannen bij de dierenarts van uw kat. De British Longhair heeft een beetje aanmoediging nodig om ervoor te zorgen dat ze actief blijven en voldoende bewegen.
Net als de Britse korthaar is de Britse langhaar enigszins vatbaar voor hemofilie en hypertrofische cardiomyopathie. Britse langharige kittens die vroeg aan mensen en huisdieren worden voorgesteld, zijn meestal gemakkelijk in de omgang en verwelkomen onbekende gezichten. Het is misschien moeilijk om een rasspecifieke redding te vinden voor Britse langharige katten, omdat ze van een gemengd ras zijn.