De British Longhair is nauw verwant aan de Britse korthaar in termen van hun gedeelde geschiedenis. Beide rassen voldoen immers aan dezelfde norm en het enige echte verschil is de lange, zachte vacht van de Britse langhaar, die is ontstaan door kruisingen met Perzische katten. De British Longhair is een kat van gemengd ras — een kruising tussen de Britse korthaar- en Perzische kattenrassen. Vriendelijk, onafhankelijk en aanhankelijk, hebben deze katten enkele van de beste eigenschappen geërfd van hun beide ouderrassen.
De British Shorthair en British Longhair zijn hetzelfde, behalve natuurlijk hun jassen. The British Shorthair is een onderzoek in rondheid. Hij heeft een grote ronde kop, ronde ogen en ronde poten. Zelfs zijn staart heeft een ronde punt.
Hij stond ooit bekend als de British Blue omdat hij alleen in die kleur kwam, maar tegenwoordig is zijn korte, pluche jas verkrijgbaar in veel verschillende kleuren en patronen. Er is ook een langharige variant, genaamd de British Longhair. Op zijn jas na is de British Longhair hetzelfde als de Britse korthaar. British Longhair zijn langharige katten, dus je moet wel een zekere mate van haaruitval verwachten van dit ras, maar ze werpen niet zoveel af als andere kattenrassen.
Ik hou van visstokjes voor zowel Britse korthaar- als Britse langharige katten, beide hebben een nogal heftige prooireactie, wat vaak het enige is dat hun neiging tot luiheid kan overwinnen. De Britse langhaar kan gevoelig zijn voor neonatale iso-erytrolyse, wat kan optreden wanneer een mannetje uit bloedgroep A paren met een poes uit bloedgroep B. Naast nagelverzorging, onderzoek de oren van de Britse langhaar om de paar weken op tekenen van ophoping van vuil of mogelijke infectie. Net als de Britse korthaar heeft ook de Britse langhaar de neiging om op latere leeftijd overdreven zittend te worden en kan het gewichtsproblemen krijgen als ze niet voorzichtig worden gevoed.
Net als de Britse korthaar is de Britse langhaar enigszins vatbaar voor hemofilie en hypertrofische cardiomyopathie. Britse langharige katten hebben geen speciale voedingsbehoeften, maar ze hebben de neiging om later in hun leven sedentair te worden en dit leidt soms tot obesitas. Dankzij hun relaxte temperament is het Britse langhaar geschikt voor verschillende leefomgevingen. In het begin van de 20e eeuw werden geïmporteerde langharige katten gekruist met Britse korthairs om de Britse langhaar te produceren.
Een Brits langharig poesje zal in de eerste paar maanden van haar leven ongeveer iets minder dan een halve kilo per maand aankomen, terwijl een katertje misschien wel meer dan 750 gram per maand aantrekt. Je Britse langhaar is geneigd om je door het huis te volgen, je routine te leren en op je te wachten als je thuiskomt. Ik heb gemerkt dat de Britse langhaar spraakzaam maar stil is, ze komen met je praten en kunnen behoorlijk aandringen als ze iets nodig hebben, maar ze hebben veel zachtere stemmen dan de meeste katten. Het Britse langhaar wordt qua uiterlijk vaak vergeleken met de Britse korthaar en de Perzische kat, en niet voor niets volgt het Britse langhaar dezelfde rasstandaard als het Britse korthaar, op hun lange, zachte vacht na.
Britse langharige katten werpen licht af in vergelijking met andere langharige rassen, maar ze hebben wel een dikke ondervacht. Zie de Britse langhaar als een kattenras waar je wat tijd en moeite in moet investeren als je in de buurt bent om het beste uit ze te halen. Naast het plannen van jaarlijkse bezoeken aan de wellness-dierenarts, moet uw Britse langhaar regelmatig hun nagels laten controleren en trimmen.